सानो छु
तर बिशाल
पसिना र रगतको थोपा थोपा मिली बनेको छु
रंङ्गीबिरङ्गी फूलहरुले सजिएर
शिखरको फेदमा बसेको छु
उपहार कति पाए कति निर्माण गरे आफैं
साथी संगी धेरै बनाई अरु सामु चिनिएछु
जन्माए सन्तान थरीथरीका
तै भएर माया छ सबैलाई मुटु भरीको
शक्ति मेरो सकिएको छैन अहिले नै
बनेका छन् हातगोडा कहिले नखिइने
उड्न सक्छु अझै पनि मुटु छ है स्थीर
भविष्यमा बन्छु म त धेरैधेरै धीर
त्यसैले त भन्ने गर्छु
जुट उठ सन्तान हो
गौरव गर्दै उठ एकभई उठ
म को हुँ ? चिनेनौ कि कसो
नजाउ उता फर्क यतै थापेका छन पासो
सानो छु
तर विशाल छु
No comments:
Post a Comment