Sunday, September 25, 2011

उपहार

शास्वत नियम हो
शिशु भै जन्म लिएर
प्रवेश गर् यौ यस धर्तीमा
निरन्तर छ यो प्रगतिमा
के दिउँ उपहार म तिमीलाई

ज्ञानको ज्योति बाल्दै तिमीले

सृजनाका मूलहरु फुटायौ
अज्ञानताको निर्मुल पार्न
सुतेका मस्तिष्कहरु उठायौ
यो खुसीमा
के दिउँ उपहार म तिमीलाई

चाहन्छ खुसीले बाँच्न जीन्दगी सबैको

सिगारी उत्साह र उमङगले
कलिला सपनाहरु हुर्काएर
फुलाउन र फलाउन
निरन्तर निरन्तर जीवनभर
स्वतन्त्र आफ्ना पखेटाहरुले
भ्याएसम्म उडेर संसार बुझ्न चाहन्छ
आत्महत्याका सपनाहरु फुकाएर
सुस्केरा र बाध्यताहरु पन्छाउन सिकायौ
यही क्षणमा
के दिउँ उपहार म तिमीलाई

ती कुरुप सपनाहरु

अग्ला अनि डरलाग्दा महलहरु
ती क्षणिक खुसीहरु
अनि त्यो सुन्दर भनिने शहर
त्यागेर दृढ अठोट लिई
फर्कियौ कुरुप भनिने बस्तीमा
जन्म मृत्युको आरोह अवरोहमा
सदगति लिएर निरन्तर
तिमी उल्लास बिभोर हुँदा
यो हर्षको बेला
के दिउँ उपहार म तिमीलाई

यो पावन अवसरमा

जन्म अनि कर्मभूमिमा यसरी नै
बलिरहनु आँधिहुरीमा पिन
ज्योति फैलाएर टाढा क्षितिजसम्म
निरन्तर निरन्तर अन्तिम क्षणसम्म
शुभकामना र सर्मथन
मेरो उपहार छ तिमीलाई ।