अति कोमल भयो मन
बर्सिदिन्छन आँशु
तिमी डुल्दै परदेशमा
म कसरी हाँसु
बच्चा सबै हुर्केपछि
उडिजान्छन टाढा
माउ बस्छन गुड रुगी
माया बन्छ गाढा
एउटा उड्यो गुँड छोडि
चिरबिर गर्दै
अर्को जान्छ छेवैबाट
टुलुटुलु हेर्दै
एक एक गर्दै जाँदा जादै
गुड भयो रित्तै
छितिज हेरी बसेकी छु
फर्कि आउनु छिट्टै
so nice i like
ReplyDeleteनेपाली साहित्य
ReplyDelete